و چهار دیواری مزمن تاریک ،
بی دریچه ای
از نور و نفس ...
شب بود و بغض..
و صدای پای دژخیمی
که روی سکوت قدم میزد..
شب بود
اما ؛
خورشید در باور او
شکل میگرفت ،
متورم میشد ،
کش می آمد ؛
تا فردا طلوع کند....
تا فردا طلوع کند....
🍀 شب بود
و چهار دیواری مزمن تاریک ،
بی دریچه ای
از نور و نفس ...
شب بود و بغض..
و صدای پای دژخیمی
که روی سکوت قدم میزد..
شب بود
اما ؛
خورشید در باور او
شکل میگرفت ،
متورم میشد ،
کش می آمد ؛
تا فردا طلوع کند....
و چهار دیواری مزمن تاریک ،
بی دریچه ای
از نور و نفس ...
شب بود و بغض..
و صدای پای دژخیمی
که روی سکوت قدم میزد..
شب بود
اما ؛
خورشید در باور او
شکل میگرفت ،
متورم میشد ،
کش می آمد ؛
تا فردا طلوع کند....
0 comments:
Post a Comment